Sevgi…

Þu fâni dünyaya ömür baðýndan,
Demet demet sevgi dermeye geldik…
Bir gayret sýyrýlýp hýr-gür çaðýndan,
Sevginin sýrrýna ermeye geldik…

Sarmýþ kâinatý Kudret’in aðý,
Baþý karlý daðý taþý-topraðý.
Tüm börtü-böceði dalý-yapraðý,
Sevgili gözüyle görmeye geldik…

Rabbimin nimeti güzel bedeni,
Nefse kul etmenin var mý nedeni.
Fitnede fesatta ýsrar edeni,
Sevgiye sýðýnýp yermeye geldik…

Kiminin sevgisi paraya-pula,
Kiminin sevgisi giysiye-çula.
Ýnsaný sevmeyi bilmeyen kula,
Sevgiyi meccani vermeye geldik…

Bunca vicdansýza zalime inat,
Ýnsanca yaþamak ince bir sanat.
Sel misali gelen þerre istinat,
Sevgi duvarlarý örmeye geldik…

Hicaptan bîhaber yüzlere karþý,
Gerçeðe aykýrý sözlere karþý,
Herkese kem bakan gözlere karþý,
Sevgi perdeleri germeye geldik…

Arzumuz her insan Hakka kul ola,
Gönüller neþeyle huzurla dola.
Beþikten mezara uzanan yola,
Sevgi çiçekleri sermeye geldik…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…