Mavi okyanuslarýn gizemli derinliðini saklar gibi; Bin bir fýrtýnalarýn koptuðu ama kimsenin haberi olmadýðý Karanlýk gözlerin…. Ne kaptanlarýn cesaret edipte yol aldýðý; Ne de fýrtýnalarýn esmeye cesaret ettiði O karanlýk gözlerinde ben boðulmaktayým. Gözlerin bir okyanus, ben ise yelken Rüzgarýn esmesini bekleyen, o karanlýk gözlerine dalmayý bekleyen yelken. Kumsalda hep okyanusa hasret bekleyen ama bir türlü kavuþmayan yelken.
Orhan YOLBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan YOLBAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.