SENİN YOKLUĞUN

filizlenmeye hazýr bir tohum gibi
bu yüreðim seni bekler
baharý bekleyen aðaçlar gibi
çiçek açmaya hazýr seni bekliyorum

demlenmeye hazýr bir çay gibi
seni bekliyorum
fukür fukür kaynayan
ama demin yüzünü görmeyen su gibi

yine acýlar içindeyim
her yaným darma daðýn
sokak taþlarý ýslandý gözyaþýmla
ve sen yine kayýplardasýn

sessizce terk edip gittin
bu sokak yine sensiz
senin nefesinle seslenirdi
adeta bu sokak

sen sessizce terkkettin öksüz kaldý
kedilerin miyavlamalarýnda bir acý
kefen versen giyerler
senin yokluðun bir baþka acý

karla karýþýk bir yaðmur gibisin içimde
yaðmuru ayýklasam
kar yaðmura dönüþür
karý ayýklasam yaðmur sel olur.

þimsek çakmaya hazýr bir kara bulut gibisin içimde
sen benim atamadýðým çýðlýklarýmsýn
sen karda açýlan kardelen gibisin
senede bir defa kendini gösterip kayb oluyorsun.

sen bir kelebek gibisin
zamansýz gelip zamansýz terkkediyorsun.
sen benim zamanýmdan çalýyorsun
üzgünüm sevdiðim artýk sana verecek zamaným yok

Orhan YOLBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: