LİMAN

Titriyorum yokluðunda
Yalnýzlýða yol alýyorum
Mektuplar yazýp yollayamýyorum
Hasretine titriyorum

Limanda seni bekliyorum
Gözler ufukta seni arar
Ararda yaþlar dolar
Seni bulmayýnca

Liman sessizdir
Deniz duvarý sessiz yalar
Yalarda acý solar
Sen orda olmayýnca

Limana yanaþýr bir gemi
kimine getirir neþeyi
Kimine de getirir kederi
Bana getirdin mi o gülyüzlü neþeyi

Limanda seni beklerim
Göz yorgun, saç darmadaðýn
Limanda seni beklerim
Gönül yorgun, sima asýk

Gelen gemi görmez mi halimi
Görüpte yare söylemez mi derdimi
Yar duyupta gelip görmez mi beni
Ben yare esir düþtüm. Azad etsin beni

Derdimi sana anlatamam
Yüküm sana aðýr gelir, Limaný terk etmezsin
O yari görüpte belki geri gelmezsin
Varsýn derdimi bu liman çeksin

Senin neyin var ey Liman !
Neden demirlerin paslý, tahtalarýn çürük
Sende mi hasret çekersin benim gibi
Gözlerin yaþlý, bedenin çürük

Olsunda çürük olan iki tahtan olsun
Yeterki derdime ortak olsun
Bu dünya kime kalmýþ ki, senin olsun
Varsýn iki tahtan eksik olsun

Sen derdimi dinlerken tahta çürüttün
Bir de onu bana sor ben neyi çürüttüm
Varsýn senin iki tahtan benden olsun
Yeterki o yar bizi böyle görmesin

O yar bizi böyle görüpte pes ettiðimizi sanmasýn
Dimdik ayakta durki, sevdamýzdan vazgeçtiðimizi sanmasýn
Olur ya birgün dönerse, ben burdan göçmüþsem
Sen onu karþýlarsýn diye.

Giden geminin bir çoðu geri gelmedi.
Ömür tükendi. O yardan haber gelmedi
Burda beklediðim yetmedi
Birgün dönersin diye Ahiret Limaný’nda bekleyeceðim.

Orhan YOLBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: