Düþümde gördüm,alýp götürüyordun beni
Beyaz bir ata binmiþtik
Adý bulutmuy du neydi?
Yemyeþil kýrlar ortasýndan,
Mor daðlara
Esintili bir seher vakti
Rüzgâr götürüyordu bizi
Sabah alacasýnda
Durmaya vaktimiz yoktu
Uyanýrsak bitecektik
Çocukluðumun arka bahçesinde
Aðaç tepesinde bir kýz çocuðu
Arkadaþlarýna çaldýðý ayvalarý atýyordu
Gördüm geçerken onu
Bahçenin sahibi baðýrýyordu
“Bir gün yakalayacaðým seni”
Yüzümde özlem dolu gülümseme
Uçuyordum rüzgârlarýn önünde
Gençliðim yangýn yeri
Koþar adým geçmiþim bu engeli
Kafesine dar gelmiþ göðsüm
Kendini uçurumun dibinde bulmuþ
Sevdasý duvarlarda yazýlý kalmýþ
Ve açýlmýþ ilk defa beyaz bir atla ufka
Ve Belkide baðýþlanamaz günahlara
Yaðmalanmýþ þehrinden kaçarcasýna
Nazlý ýrmak boylarýnda, aydýnlýk semalara
Düþümde gördüm sazdan kulübem,
Öylesine güzeldi ki
Nehir kýrlangýçlarý uçuþuyordu bacasýnda
Ve suyun üzerinde nilüfer çiçekleri
Issýz köyümüze uzanmýþýz,
Yorgun ve mutlu
Günbatýmý yayýlýyor semasýna düþlerimin
Yarýsý yeþil, yarýsý mavi
Þafak sökse bile kalkmaya üþeneceðiz
Damlarken sazdan kulübeme,
Yaðmur melodisi
Biz mýþýl mýþýl, uyuyacaðýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.