masamda bir þiþe þarap ve birkaç kaçak sigara, duvarda yalnýz adam tablosu yanýnda süslü bir nazarlýk; gece sessiz ve aðýr, açýk penceremden karanlýk akýyor odama!
gece doluyor yüreðime içim kararýyor, bir yaným yeþil vadi bir yaným mezarlýk…
üþenmenin zamaný deðil oðlum, kalk bakalým! sevdiðim çare bulmaya gitmiþken derdimize ben de þiir yazmalýyým þimdi bir çukur daha kazmalýyým göðsümde.
biliyorum ya hiç gelmeyecek ya da eli boþ dönecek kalbim; yedi daðýn ardýndaki yedi baþlý canavarýn kalbini sökmekten ve çeliði avuçlarýmýzda eritip içmekten daha zor bizimki! cennetten su yedi uyurlardan uyku çalmaya çoktan razýydýk; ya da cehennemde yanmaya ateþten iki kuþ gibi uçmaya her zaman hazýrdýk.
biliyorum, iki gözü alýnmýþ eli boþ dili yanmýþ dönecek sevdiðim; sonra da ben gideceðim.
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.