Yedi kat yerin altýndan doðdum ben bu günlere Yedi kat selin altýndan.Ölülerin yanýndan geldim ben, Ýþte böyle bir enkazdan.Ölümün canýndan geldim, Ölümün kanýndan.Aþkýn þerbetini içtiðim,sen diye diye kendimden geçtiðim Azrail’in hanýndan. Gözlerinin pýnarlarýndan geçtim ben,benliðinin suyunu içtim.Yaþamak pahasýna da olsa senliði seçtim. En derinden ,en bilinmeyenden geldim,ben,aslýnda en sevilmeyendim.Sen bilmesende ya da bilmeyi istemesende ben,yine de ben sendim.Çaresizliðinin verdiði umarsýzlýkla gülümsemendim.Mutlu sandýðýn bir anda sevinçle gülerken birden aðlamaya baþladýðýnda, gözyaþýnýn damladýðý o tendim. Özlemle beklediðin an bendim,doðumgünüm dediðin zaman ben.Ne düþmanlarý yendim ben,ne düþmanlarý yendim,bugüne geldim.Kalbindim,kalbinden yeþerdim,kalbinin pompaladýðý kan bendim…
Aslýnda ’olmak’ dediðin þeydim,oldum da geldim...
RaMMi (Ýbrahim KAÞIKCI) Sosyal Medyada Paylaşın:
RaMMi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.