Son sihir;'Kayboluş'

Ýçimde deðil yalnýzlýðým,
Ve elimde deðil gözyaþlarým ki durdurayým,
Ben sizler deðilim;kapýyý vurup çýkayým,
Nefret edin sizler benden,ben sizin için aðlayayým...

Kovun beni fýrsatýný buldukça,sessizce çýðlýðým içimde hayatlarýnýzdan ayrýlayým
Kesiþirse yollarýmýz tokatlayýn,hatam var evet,BEN varým anlayayým
Ýçimdeki binlerle Ýstanbul’un sahillerinde ölümümü bekleyeyim...
Gelene kadar takdir günü,yalnýzlýðýmý içimde olmayan,içimde olan o binlerle paylaþayým
Görmesin beni kimse,ben yine ben merkezli yalnýz kalayým
Olmayan çapým etrafýnda hiç yýlmadan ve de hiç durmadan dolanayým...

Sahil olsun,manzarasý Ýstanbul görmesin kimse,oracýkta kývrýlayým,
Sonu gelmiþ yolumun ortasýnda ben yine kendimle baþbaþayým,
Doðduðum belli yaþadým þimdiye kadar sizlerle,’Saolun!’ þimdide sonum için hazýrlanayým
Hiç yoktum ya aslýnda zaten,bundan sonrada olmayayým,kendi yokluðumda bir varlýk olarak kaybolayým...
Ve þimdi anlýyorum...
Ben bir Hatayým,Ben bir Hatayým,Ben bir Hatayým...

Affýnýza sýðýnýyorum varlýðým için,siz yinede beni affetmeyin!Ýþte geldim gidiyorum,sizler beni uðurlamayýn,zaten baþtan beri araftayým karþý kýyýdaki arafa yol alayým.Olmayan ben yokken sizler ömür boyu mutlu kalýn ne beni ne de savaþýmý hatýrlayýn,sadece mutlu kalýn...


Sosyal Medyada Paylaşın: