En mutlu benim artýk,çünkü; Ýçimdeki seni buldum ‘dýþarým’da da En mutlu benim, çünkü; Yaþýyorum þimdi seni,uyuduðumda da,uyandýðýmda da
Sen bendin varolduðumdan beri,bende senim iþte þimdi Hayattan kopmuþtum,hayattan býkmýþ,sen baðladýn yaþama beni… Ve ben evet benim en mutlu insan,gözlerimden belli Sen soluyorum,sen buluyorum,sen yaþýyorum ‘Ben’ ‘Sev’G’i’ Her daim ‘Sen’din benim hayatýmýn baþ harfi,’Sen’kalacaksýn yine gönlümün rengi.. Her þeyden ama her þeyden çok seviyorum,seviyordum,seveceðim,bu sevgiyle öleceðim En mutlu ben olarak,içimin ölüm sevinci…
Býrakma nolur tekrardan sensizliðe,sessizliðe ölümsüzlüðüne ölümlünün beni, Ellerinsiz,gözlerinsiz,saçlarýnsýz,yapamam ben sensiz,ben sen tensiz, Senleyken,ben senken,sen solurken,sen kokarken ve hep sen yaþarken sensiz kaldýðýmda bile Sensizlikten bi haberken al canýmý da öyle git,eðer gideceksen, Ama bilki sende en az benim kadar seviyorsun,sebebin bu,eðer gidemezsen,semalardan kendini yani sen olan beni salabiliyorsan gözünü kýrpmadan sonsuz boþluða,atabiliyorsan Yaþamýn kýyýsýna sýf sen olan ben varken yanýmda sende en ez benim kadar seviyorsun SEN’i,BEN’i,BÝZ’i…. Sosyal Medyada Paylaşın:
RaMMi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.