Siyahı S/aklanıyor Düşlerimin

Ýstanbul demliyorum gözlerine
Yudum yudum kýz kulesi ve Galata
Gökyüzü dökülüyor avuçlarýna nazenin
Sensiz boðazýmdan geçmiyor ki Marmara

Siyahý s/aklanýyor düþlerimin
Filizlenen bakýþlarým r/engince
Bulut kýrýlýp yaðmur düþüyor
Ýstanbul üþüyor ten/ince

Yetmiyor gölgelerin karanlýðý,rezil rüsva yokluðunda
Hadi daha koyu dehlizlerde s/akla bizi
Umutlarýmý gömdüðün Beyoðlunda can çekiþiyorum.
Soluklarýn çarptýkça ,baþka yüreklere,
Ve ben Ýstanbul’u kanýyorum ustura kesiklerinde.

Seviþmelerimizin dilsiz alfabesinde Boðaz köprüsü
Kaç iniltili tövbe haykýrýyor martýlar çýðlýk çýðlýða?
Kaç ayýþýðý kurban etmiþim lâl dalgalarýna Ýstinye’de?
Bir cinayet dolaþýyor parmak uçlarýmda faili meçhul
Ýstanbul seni de sevdam gibi öldürüyorum.

Pusulasý bozuk Ýstiklâl caddesinin arka sokaklarýnda
Kaybettim aþk kokulu, kara gözlü ,düþ bebeklerimi
Sözlerin deðil miydi Ýstanbul gibi beni sýrtýmdan vuran?
Þimdi gelincik kýrmýzýsý bir þarap þiþesinin dibinde seni susuyorum.
Ah! Ýstanbul bu gece seni de sevgimi de tek nefeste kusuyorum.

Siyahý m/imleniyor düþlerimin bu defa
Ölümün muþtusunda kaybediyorum tenimi
Tenimde Ýstanbul’u
Ýstanbulda seni...
Gözlerim sýzlanýyor körkütük karanlýklarda
Avuçlarýmda aylaklýðým dolu dolu
Dudaklarým rüzgarlara râm olsa da
Bir seni öpüyorum bir Ýstanbul’u.


Yasemin CANAN-Hamza OKUMUÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: