Hazanda Ölümü Çağrıştırır Aşk
ggax
Hazanda Ölümü Çağrıştırır Aşk
Gözlerini düþürdüm iklimlerime
Mevsimlerine râm olan kuþlar sevindi
Ucu yanýk gözyaþým
Yanaklarýný okþadý acýlarýmýn
Ve saçlarýný içine çekti rüzgar
Ayalarýmdan baþladý kangren
Kestim sol yanýmý aþk! aktý parmaklarýmdan
Kondu ab-ý hayat kalbime
Sus oldu akýp giden sel
Seyrettim sele kapýlýp giden sürgünü
Ýçime haykýrýþ olan rüyanýn seyrine dalarken
Týrnak uçlarýmdan baþladý vaveyla
Gözbebeklerimi yaraladý bakýþlarýn
Ve Süzülürken kirpiklerinden hazan mevsimi
Afitab erittim gönül mazgallarýnda payýma düþen
O mazgallar ki içinden geçen uðultun çarpar bana
Ýçinde yaþar sevdamýn büyüsü
Kapatýrým gözlerimi süzülürken içinde
Dilimden akar yüreðin çýrasý
Gül olur kondururum baharýnýn diþlerine
Kýrmýzýlar üþür geceyi yontarken ah-u zâr
Hasretin açar mevsimsiz araladýðýn dudaklarýndan
Hazanda ölümü çaðrýþtýrýr AÞK !
Ellerim kavuþmaz olur ellerine
Bakýþlarým titrer zamanlý zamansýz
Biz yine pervasýzca konarýz bir öykünün ab-ý hayat penceresine
Sererim varlýðýný gözün önüne
Gecenin þerbeti kirpiklerinde uyur
Tan vakti yanaklarýnda açar mevsim
Nemlenirim yüreðe düþen her çið tanesinde
Buðusuyla çiçeklenir içimde bakýþlarýn
Kanamalý sevdalar büyütürüm sana içimde
Efkar kokan hecelerini iþlerim içime ilmek ilmek
Acýyý ezber yaparým göðsüme ah-u figân ederek
Adýný sarýya yazarým sonbahar deminde
Özleminden öbek öbek çiçekler açtýrýrým
//Sararmýþ çerçevede bir kadýn dolanýr yalnýzlýðýnda//
Yokluðunun baþharfinden þiirler yazarým sana
Köpüklerinde seyirtirim sözcüklerinin
Düðümlenmiþ dudaklarýnýn aðrýsýnda titrerim
Avuçlarýma hasretini koklatýp
Zemheride yol bulurum yýldýzsýz zamanlarda
Fýrtýnalarý aralarým peþin sýra giden bulutlardan
Ay yapraklarýný kopartýrken geceden
Dudaklarýmdan türküler çalýnýr kulaklarýna
Seni toplarým içimde her kuytu köþeden
Bir ben tutarým aklýmda
Düþtüðüm topraðýn tüm renklerini
Cennet sanýlan gizli bahçelerden
Ve bir resim çizerim her mýsramda
Her biri sana benzeyen
Aþk kök salarken üþümüþ yalnýzlýðýmýzda
Ruhumuzdan vurulur yok oluruz bilinmezliðimizde
Yankým sensizlik duvarýný parçalasa da
Yüreðim de korun keskin aðzý
Hasat olup düþlerimi biçerken
Çiçekler açtýracaðým güz sevdama yeniden
Çýkýp geleceðim dondurduðum zamandan
Ve gözlerimdeki miþ’li geçmiþten tanýyacaksýn beni
Býrakacaksýn kendini yosun baðlamýþ tenimden
Dipleri uçurum gözlerinin kafesinden
Uçuracaksýn baðý çözülmüþ yüreðimi
Kaya diplerinde açan gökyüzü mahkumlarý gibi
Hasret kalacaksýnbu öksüz sevda da
Yüreðini düþürüp enginlerime
Gözyaþlarýnla içimde kalacaksýn
Kavuþurken gözkapaklarýn mavi ve asi körfezin kucaðýnda
Ellerinden okunacak gece ayazý
Sen beni hep hatýran da anacaksýn
Yerle göðün birleþtiði o yerde
Yýkýk bir yaðmur damlasý gibi rüzgara râm olacak gözyaþýn
Yittiðin ufkumda gözlerinle el-ve-da-ya sanýk olacaksýn
...
E.Nil US-Hamza OKUMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.