çatalýma batýrdýðým hayat lokmasýndan duygu kýrýntýsý býrakýp kaçtýðým ayak izimde hadi durma!... zerduþ gözlerinle vur beni
-yine küskünüm þiirlere-
adýný fihristliyorum her gün al-fa-be-de diziyorum abaküs gibi gözlerime ram olsun doluyorum a ‘dan z’ye kelimeye ayracým sen kaldýn yüreðimde karakalem akýyor duygularým kor dudaklarýnla sil beni
sana veda etmek var ya! beyaz duvak topraðýmda hadi bir el salla son dua’nla bakma gamzelerimde solan güllere sen her daim goncasýn dudaðýmda
//yanýyor meþalem þehitler sokaðýnda adým kaldý (miþ’li) geçmiþ zamanda //
ne bayramda ne de hazanda
solmayacak diktiðim sarý papatyalar adým yazýlý her yapraðýnda med-cezir kýyýlarýnda kaybolan yakamoz kýzýl saçlý güneþin taçsýz kraliçesi nafakasýna sevdalý aldýðým nefes kumbarama attým bir gün daha
varsýn uzun olsun burnun ne çýkar kokla her baharda tuzlu rýhtýmda geleceðim mutlaka aðaçlar çiçek açtýðý ayda
bekle…
fot.ümmü aþcý
ÜMMÜ AÞCI.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.