Kim demiþ insanlýktan çýktým diye! Ýnanmazsanýz, anneme sorun Ben insan! Ben insan! Ve aleyna aleykümselâm…
Aslýnda aldatýyorum annemi de Saklýyorum etoburluðumu ve hayvanlýðýmý Ve fakat kuduruyorum da beynimin en ücra köþelerinde Bir yudum kan, bir avuç kan Bir parça insan! Diye diye
/Ah annem! Affetmelisin beni En çok da seni kanattým, dualý dudaklarýný Ki öpemiyorum da dudaklarýndan Hayvansý yaným ölmesin diye /
Önce sesim giyiniyor hayvanlýðýmý ki, biliyorum Ýllâ sesime ses verecektir bir baþka hayvan Uluyorum, havlýyor Havlýyorum, uluyor Sonra, dans etmek istiyor caným Aþk çekiyor Süzülüyorum yýlan gibi, kývrým kývrým Beline dolanmak için bir akrebin Akrep beni sokuyor Ben akrebi Çatlýyor insanlýk orta yerinden Rahatlýyorum Aþk budur iþte!
/Ah annem! Bilmemelisin Aþkýn asýl adýnýn dava, davanýnsa can pazarý olduðunu Tütmemeli de burnunda Ne toy Ne de torun torba/
Ki inanmazsanýz anneme sorun Annem insandýr ve insan doðurduðuna inanýr Ve hatta yemin eder kutsal baþým üstüne Baþým düþer sinesine ki helaldir ak sütü gibi Annem, ak sütüne inanýr…
Ah ben, aslanýmdýr aslan! Annemin gözbebeklerinde Ve koçumdur, sorgusuz sualsiz Allaha itaat edecek kadar Anne! Gözlerin nerde? Ben insan! Ben insan! Ve aleyna aleykümselâm
Saadet Ün – 06.07.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saadet Ün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.