ÇIKAMIYORUM

Durur durur, akla mesaj gönderir
Gönül ile baþa çýkamýyorum.
Aklým, düþüncenin içinde erir
Düþtüðüm girdaptan çýkamýyorum.

Özgürlük hapsettim sur duvarlara
Gözümü kapattým, ilkbaharlara
Kendimi savursam yardan yarlara
Dört duvar içinden çýkamýyorum.

Seni görsem, kaçmak istiyorum ben
Görmesem, yaklaþmak istiyorum ben
Gizlemek ve açmak istiyorum ben
Bu iþin içinden çýkamýyorum.

Aþk, karlý daðlarýn doruklarýnda
Aþýklarýn güçlü soluklarýnda
Kabe’nin altýndan oluklarýnda
Bu yollar yokuþlu, çýkamýyorum.

Þiirle denesem, “Þairim” desem
Ya evliya olsam, ya “Pirim” desem
Ya da acýndýrsam, “Garibim” desem
Bir türlü ortaya çýkamýyorum.

Sansasyon yaratsam, olaylar çýksa
Manþetlerde kalsam, okurlar býksa
Her iþte baþarým, rakibi yýksa
Olmuyor, göklere çýkamýyorum.

Saðýldým, içine ezelden geldim
Yaðýndým ben, sende gezinen eldim
Ilýktýn, eridim sende, inceldim
Bir türlü yüzüne çýkamýyorum.

Yýllarca okudum, ne zaman biter?
Askere gitseydim, olsaydým nefer
Yeter, diploma ver güzelim, yeter!
Üniversitemsin, çýkamýyorum.

Yeter hapsettiðin, gönül içinde
Sense uzaktasýn, sanki taa Çin’de
Aç aþk kapýsýný: “Haydi geçin! ” de
Sende esir kaldým, çýkamýyorum.

Bir parça kumaþsýn, ölçer biçerim
Ýki boy, iki kol versen, biçerim
Enin dar, boyun az, ne yol seçerim?
Giysi olup, senden çýkamýyorum.

Toplandýk seninle, kýrdýk tasayý
Çarpýldýk, çoðaldýk; yap çýkarmayý
Sen küçük sayýsýn, ben büyük sayý
Negatif vermeden çýkamýyorum.

Cevapsýz býraktým, kötü sözleri
Mendilimle sildim, yaþlý gözleri
Avcumda söndürdüm, yakan közleri
Hatýrdan, gönülden çýkamýyorum.

Derin oldum; sardým, korudum seni
Ýpekçe dolandým ince bedeni
Güneþte býraktýn, yaktýn sen beni
Sýyrýlýp da senden çýkamýyorum.

Güzel deðil, çirkin, kara olsaydýn
Yüreðe yerleþen yara olsaydýn
Seni satýn alsam, meta olsaydýn
Kolay mý? Paradan çýkamýyorum.

Yýllar yýlý sürer, uzar bu fasýl
Hesabý kapattýk, hani ne hasýl?
Nasýl alýþveriþ, bilanço nasýl?
Borçlu da, kârlý da çýkamýyorum.

Bu ne bitmez iþmiþ, bu nasýl uðraþ?
Âlet, malzeme ve zamanla savaþ...
Sen nasýl ustasýn? Elin ne yavaþ!
Kaç yýldýr elinden çýkamýyorum.

Her zaman seninle, her görevinde
Kiracýn olmuþum, gönül evinde
Ýster üzül, ister eðlen, sevin de
Senden baþka eve çýkamýyorum.

Ýçimde, sarmaþýk aþkýn büyürse
Aklýmý, ruhumu sarar, bürürse
Seni dava etsem, mahkeme sürse
Sevda bakanýna çýkamýyorum.

Para, mendil olsam, cebe katýlsam
Piyango bileti olsam, satýlsam
Ýkramiye olsam, ben uzatýlsam
Çekmezsin ki; sana çýkamýyorum.

Ya eksiliþ, ya da artýþý versek
Ya da kavga etsek, tartýþýversek
Köþeyi dönerken çarpýþýversek
Ansýzýn karþýna çýkamýyorum.

Zamlara alýþtýk, arkasý gelmez
Ýyi ya; cüzdanlar cepleri delmez
Sendeki deðerim neden yükselmez?
Üç kuruþa bile çýkamýyorum.

Yýllar yýlý yakar, eritir narým
Sessiz sessiz, için için yanarým
Hayat sahnesinde aþký oynarým
Mecnun’a, Leylâ’ya çýkamýyorum.

Gittikçe büyüdü aþkýn gözleri
Herkese söyledim tatlý sözleri
Kimse satýn almaz içi, özleri
Gönülüm, pazara çýkamýyorum.

Yol olmak isterdim labirentlerde
Sana çýksam, deva olsan bu derde
Nerdesin bir tanem, nerdesin, nerde?
Çýkmaz sokakmýþým, çýkamýyorum.

Benim için sensin, candan deðerli
Sana koþuyorum, atým eðerli
Bin pehlivan olsam, altýn kemerli
Kaderle güreþe çýkamýyorum.

Aþký kule yaptým, sezgilerimle
Üst üste koyduðum sevgilerimle
Serenatlar yaptým, ezgilerimle
Bininci katýný çýkamýyorum.

Sevda yordu beni, halimden kaçsam
Acýmasýz yardan, zalimden kaçsam
Bari rapor alsam, talimden kaçsam
Kalbimden çürüðe çýkamýyorum.

Akýllar pazara çýkarýlýnca
Herkes yine ayný aklý alýnca
Tartýþma içinde sessiz kalýnca
Herkesten akýllý çýkamýyorum.

Herkese ayrý bir oyun oynasam
Dolandýrmadýðým insan koymasam
Herkesin hakkýný yesem, doymasam
Medyanýn gözünden çýkamýyorum.

Þaþardým düþerdim, ben de beþerdim
Herkes gibi öne öne eþerdim
Her yere ekildim, hemen yeþerdim
Sen çorak tarlasýn, çýkamýyorum.

Biliyorum, bende üþüdün, buydun
Aylarca fýrtýna sesleri duydun
En güzel hep sendin, bir içim suydun
Bitmeyen kýþ oldum, çýkamýyorum.

Bet beniz kalmadý, sararýp, soldum
Kumaþlar boyadým, kök boya oldum
Sulara karýþtým, güneþte soldum
Kalbinde mühürüm, çýkamýyorum.

Seni bana diyen, þu gözlerimdir
Yoluna koyduðum, baþým, serimdir
Çýkmak ister miyim, kalbin yerimdir
Senin hatýrýndan çýkamýyorum.

Derdimi kimseye söyleyemem ki!
Gönlümü cennette eyleyemem ki!
Mikrop olsam sana ben deðemem ki!
Çýban olsam sende çýkamýyorum.

Ýstekler olmuyor, caný sýktým da
Þu zalim nefsimden artýk býktým da
Tam yedi düvelle baþa çýktým da
Bir, nefisle baþa çýkamýyorum.

Karanlýktý, daðýn ardýnda kaldým
Uyudum, uyandým, hülyaya daldým
“Yanýma gel! ” diye haberler saldým
Güneþ oldum, daðdan çýkamýyorum.

Haberler hep senden, ezgilerde sen
Mecmualarda sen, dergilerde sen
Gelen çeþit çeþit vergilerde sen
Gazeteyim, her gün çýkamýyorum.

Cennette gezdirdin, huriymiþ gibi
Birincilik verdin, jüriymiþ gibi
Her iþte baþtaydýn, piriymiþ gibi
Bir rüyayým, sende çýkamýyorum.

Ellerde yazýldým, kelâmlar ile
Hem baþta, hem sonda selâmlar ile
Ben uðraþamadým Bel’âm’lar ile
Nedense postadan çýkamýyorum.

Bazen rüþvet verdim, bazen de aldým
Hem bütçeden, hem de ceplerden çaldým
Yer altý dünyasý içine daldým
Kolayca açýða çýkamýyorum.

Gözdaðlarý verdim, sinen olmadý
Aþaðýdan aldým, inen olmadý
Kumara dadandým, yenen olmadý
Satrancýn ferziyim, çýkamýyorum.

Tencere, tas, tava, çýktým yollara
Herkeste bir hava, gayret kollara
Nereye döneyim; saða, sollara?
Kýsýk halk sesiyim, çýkamýyorum.

Cinayet iþledim, hem de kaç kere!
Kimler gömülmedi o kara yere!
Mazlum kanlarýndan olurdu dere
Aðýzda baklayým, çýkamýyorum.

Kendimi savundum, suçsuzum gibi
Aðladým, söyledim, mutsuzum gibi
Çöllerde kalmýþým, susuzum gibi
Aðýzdan burundan çýkamýyorum.

Yemyeþil aðaçlar, açamýyorlar
Yere mýhlanmýþlar, kaçamýyorlar
Sesleri yok, aðýz açamýyorlar
Orman yangýnýyým, çýkamýyorum.

Ýltifat ettiler, þýmaramadým
Yüz verdiler, astar da aramadým
Sevdiðim çaðýrdý da saramadým
Çizmeden yukarý çýkamýyorum.

Adet, töre belli, aþmak olur mu?
Doðru yol çizilmiþ, þaþmak olur mu?
Kuran’ýn dýþýna taþmak olur mu?
Ýnsanlýktan asla çýkamýyorum.

Açlýktan bir kemik, deri olunca
Kazancým, alnýmýn teri olunca
Söz verip, sözümün eri olunca
Âleme yalancý çýkamýyorum.

Kimseler yüzüme bakmýyor artýk
Arkadaþlar ýþýk yakmýyor artýk
Düþmanlarým çelme takmýyor artýk
Selâm verip, borçlu çýkamýyorum.

Ateþten gömleði soyamýyorum
Ortaya seçenek koyamýyorum
Yine de dünyaya doyamýyorum
Senarist’e karþý çýkamýyorum.

Sevda arttý, yaktý, kalbi bürüdü
Aþkýn beni ezdi, yerde sürüdü
Cümle âlem bana karþý yürüdü
Eþkýyayým, daða çýkamýyorum.

Kuyulara düþtüm, çöllerde gezdim
Kendimi harcadým, nefsimi ezdim
Sevda yüreðimin içinde; sezdim
Aþkýn topuðuna çýkamýyorum.

Sevgiler aradým, avunma ile
Çare bulamadým, aþk sunma ile
Hakkýmý aradým, savunma ile
Ne yapsam, temize çýkamýyorum.

Yenik düþtüm, hayat ile savaþta
Tuz olabilseydim, piþen her aþta
Ezilen ben oldum, hem de her yaþta
Tartýþsam da üste çýkamýyorum.

Trafik keþmekeþ, artýk sen anla
Ben anlaþamadým, hiçbir insanla
Ona kýzdým, buna çattým, zamanla
Sebepsiz kavgayým, çýkamýyorum.

Yýprandým, eskidim, modelim düþtü
Antikacý dahil, herkes küsüþtü
Zavallý baþýma cinler üþüþtü
Yaþlandým, hurdaya çýkamýyorum.

Halk oldum, þikayet duyuramadým
Hükümdarken bir þey buyuramadým
Vicdanýn sesini duyuramadým
Olayým, ayyuka çýkamýyorum.

Nefsime yüz verdim, günahlar geldi
Gönlümü þýmarttým, hep “Ah! ” lar geldi
Çekilmez akþamlar, sabahlar geldi
Kimsenin baþýna çýkamýyorum.

Üç aylarda çýktým, köyleri gezdim
Kuran’lar okudum, ne iþler sezdim!
Namazlar kýldýrdým, iyi vaizdim
Yemin ettim, cebre çýkamýyorum.

Araþtýrdým, sordum, þakalar yaptým
Kurcaladým, durdum, her yola saptým
Sonra da küreðin sapýný kaptým
Ýþin cýcýðýyým, çýkamýyorum.

Kavgalar çýkardým, dövüþler ettim
Akla gelmeyecek ne iþler ettim
Sayýsýz gidiþler, geliþler ettim
Yine de çýðrýmdan çýkamýyorum.

Laflar attým, cevap veren olmadý
Kötü sözü ayýp gören olmadý
Sevgi verdim, sevda deren olmadý
Kýzdým; zivanadan çýkamýyorum.

Çarþýda, pazarda, sokakta, evde
Sahnede, podyumda, konser, söylevde
Sahada, diskoda, her iþ, görevde
Gizli rezaletim, çýkamýyorum.

Karýn tokluðuna ne lâflar duydum
Gün oldu, aç yattým, soðuktan buydum.
Direndim, kanuna, kurala uydum
Çizmeyle tandýra çýkamýyorum.

Dünyada aradým, sevgi, huzur yok
Eleþtiri yaptým, benden muzýr yok
Ölümü düþündüm, hiçbir mahzur yok
Vakit varmýþ, yola çýkamýyorum.

Yýllarca manevi uykuya daldým
Yaklaþtým Rabb’ime, adresi aldým
Bedenin içinde sýkýþýp, kaldým
Özgürlük ne zaman? Çýkamýyorum.

Antalya yazýmsýn, sensin tek eþim
Canýmdan yakýnsýn; pýrlanta, yeþim
Gözüm kamaþýyor, temmuz güneþim
Çýldýrsam da sana çýkamýyorum.

Iþýðým olsaydýn, saçlar tarayan
Birkaç söz deseydin, iþe yarayan
Nasýlsa baþkasý yine arayan
Artýk telefona çýkamýyorum.

Kaset yaptým, klip çektim, olmadý
Rezalet çýkardým, çilem dolmadý
Tokat attým, kimse saç baþ yolmadý
Neden ben ekrana çýkamýyorum?

Ajanslara gittim, ne dersler gördüm
Roller ezberledim, saðýrdým, kördüm
Herkesin baþýna çoraplar ördüm
Sahneye, podyuma çýkamýyorum.

Ömrüm itirazla, isyanla geçti
Meclis, beni hep baþ muarýz seçti
Çiçekle uðraþtým, gerisi çeçti
Güzelim, sözünden çýkamýyorum.

Seyri sülûk etsem, Allah’ý ansam
Sen merdiven olsan, sana týrmansam
Allah aþký vursa, kahrolsam, yansam!
Sana kýyamam ki, çýkamýyorum.

Sevda yollarýný sen bilemezsin
Götüreyim desem de gelemezsin
Sen beni sevmeyi hiç dilemezsin
Yine de aklýndan çýkamýyorum.

Hiç beklemediðin yerinden vurdum
Vicdanýna girdim, özünde durdum
Akla gelmeyecek sorular sordum
Yer ettim, içinden çýkamýyorum.

Bazen düþünceye, fikre bulaþan
Bazen sözcüklerle dile ulaþan
Akýlda, beyinde, ruhta dolaþan
Gizli bir dumaným, çýkamýyorum.

Düþündüm, yavruya muhtaçsýn diye
Ana olup, kanat, kol açsýn diye
Kabuða büründüm, anaçsýn diye
Gün deðil, ay oldu, çýkamýyorum.

Sisli, puslu hava, yaðdý yaðacak
Toz duman ayakta, göðe aðacak
Fýrtýna çýrpýnýr, bulut saðacak
Korkak bir güneþim, çýkamýyorum.

Toroslar yaþ döker, bense ondan çok
Onunki tükenir, bende tondan çok
Çimenler yeþerir, çiçek fondan çok
Onur’lu böceðim, çýkamýyorum.

Çoktan ölmüþüm de aðlayaným yok
Aðýt yakýp, yürek daðlayaným yok
Su ýsýtan, fayda saðlayaným yok
Ondan teneþire çýkamýyorum.

Günah birkaç deðil, birkaç yüz deðil
Hesabý vermek zor, hýrka yüz deðil
Bin kez tövbe bozan, bu yüz yüz deðil!..
Hakk’ýn huzuruna çýkamýyorum.

Onur BÝLGE


Sosyal Medyada Paylaşın: