AYYAŞ
ah benim
kutsal sorunum !
aþký bilmez..
sorumsuzluk sorumlum...
sensizken ’
ince bir rüzgar
dokunuveriyor kalbime.
boðuyor öksüz tebessümler.
düþünüyorum hala
yokki baþka seçeneðim...
ýslanýyor yalnýz kelimelerim
ben sonbahara ramak kala yenildim.
sakýn ’yeniden’ deme !
gözlerinden inerim ben kalbine
giderken þimdi ,
aþk kokuyorsun yine !
bu savaþtan arta kalan
biraz silik suretin...
geceme iliþik hayalin
ama yine boþluktayým’
kendimi arýyorum fakat bulaamýyorum
ararken seni kendimide kaybetmiþim meðer !
þimdi þuan dursa dünya
nedensiz ,anlayýverirsin deðerimi.
fakat ben kalbimden sökerim
o vakte kalmadan seni...
bedava,hemde sadaka niyetine veririm
körkütük sarhoþ bir ayyaþ’a
sevinir,bilmem ne kadar ?
belkide mutluluktan
oturup bir köþede aðlar ’
hoyrat bir denizin kýyýsýna
kalpten bir ev yapar belkide kim bilir ?
bizim deðerini bilemediðimiz aþkla
susturur tüm kalpleri
ve o þimdi
dünyanýn en büyük
en güzel duygularýnýn sahibi !
büyüttü besledi sevgimizi
ve
bizede
en ýssýz köþesinden bir parça gönderdi.
hiç iliþmeden yolladým sana...
sen iyi bilirsin
oýssýzý baþka kalplerle doldurmayý .!.
elis özer_*_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.