Hani olurda birgün,
Ayrýlýrsa yollarýmýz..
Baþka baþka yönlere bakarsa gözlerimiz.
Ve...
Yüreðimize düþerse hasretin kor alevi
Yýkýlýverir üstüme Ýstanbul.
Kýz kulesi batar,
Galata kulesi çöker,
Sarayburnu yýkýlýr,
Topkapý sarayý Deniz’e gömülür.
Boðaz köprüleri,
Tam ortasýndan ikiye ayrýlýr
Haydarpaþa’dan Trenler Deniz’e uçar.
Yani anlayabiliyormusun,
Tersine döner Dünya..
Aklým baþýmdan,
Yüreðim sol yanýmdan çýkar gider.
Günler geçmez,
Geceler bitmez,
Gül’ler ve Papatya’lar açmaz,
Bahçemdeki kuþlar ötmez olur..
Yani anlayacaðýn
Bu seven yürek fani olur,
Fani olmasada divane olur..
Sen en iyisi,
Ya birgün yollarýmýz ayrýlýrsa,
Birbirimizden ayrý düþersek,
Görüþemezsek gibi laflar etme.
Etme çünkü,
Sensizliði kaldýramaz bu yorgun yürek.
Git,
Gez,dolaþ,eðlen..
Ama.. geri gel...
Seni sevmeye baþlamýþken
Yüreðim senin için çarparken..
Öyle ayrýlýk gibi,
Katran karasý sözler etme..
Beni derbeder,
Yüreðimi heder etme..
Nereye gidersen git,
Ama.... Benden GÝTME..! !
A.Nevzat Uçar..
28/Haziran 2010..Tuzla-Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.