Sevginin Duvarları...

Ve iþte yine…
Gecenin kör kütük hüzünleri kapýma vurur
Bütün kelimeler yüreðimde paramparça iken,
Baþ baþa kalýrým kýrýk dökük hayallerimle
Sonbahar yaðmurlarýnda akýp giderken hayat,
Mazgallara sýzar, kýrýlan kalbin yapraklarý…

Taþmakta olan kadehin acý þarabýný yudumlarken
Baharda açmanýn aðýrlýðýný kaldýrmaz göçebe anýlarý…

Bilir! Nelerle karþýlaþacaðýný, nelere katlanacaðýný
Susar, sadece rüzgâra fýsýldar
Silip götürdüðü mutluluklarýný.
Düþen kar tanesine dert yanar,
Yýllarýn çekip çýkaramadýðý, saplanan ihanetin hançerini
Düþüncelerin iklimi belirsiz, yýkýlýr sevginin duvarlarý…


Ve iþte ben yine kýþýn ortasýnda, aklar düþmüþ yalnýzlýðýmla
Bu kez masum, kar beyaz kristallerin içinde uyumaktayým…



Sosyal Medyada Paylaşın: