SEN GELİRSİN AKLIMA
Gelir bir göçmen kuþ konar yaný baþýma
Tepesi ve kanat uçlarý yemyeþil
Bir yelpaze gibi gerer kanatlarýný,
En ritimsel aþk ve sevgi danslarýný sergiler
Tüm güzellikler ve de dünya onunmuþ gibi.
Sonra bir karakuþ konar yanýna;
Renkleri katran - karasý.
Tabiatý bile gücendiren bir manzara!
Güzelim yeþile uymayan bir utanç panoromasý
yeþillerin en güzelini yansýtan sen gelirsin aklýma
Bir karara varamaz hep ikilemlerde kalýrýz,
Ayýrdýna varamadan güzelin, çirkinin,
Neyin doðru, neyin yanlýþ, olduðunu sorgulayamadan,
“Yardýmýma koþup gelseydi” derken,
Yine hep sen gelirsin aklýma.
“Bu nasýl bir sevdadýr” deyip hayýflanýrken
karanlýk þehrin bulvarlarýndan gelen
“Ýþte bitti, gitti artýk” derken,
Her gün tazelendiðini görürsün yeniden
Yeni her umutlanmadan sen gelirsin aklýma.
Onca güzel baharlar , yazlar geçer.
Güneþler batar, füsunkar aylar doðar.
Iþýl – ýþýl ipildyen yýldýzlarýn bolluðunda
En güzelini bulmak için yýldýzlarýn
Bir – bir sayarken sen gelirsin aklýma.
Yakýp külünü havaya savurmak isteði,
Bir günah gibi dikilir karþýsýna insanýn;
Suç olur!... parçalanýr düþünceler bir – bir
Aðýr olur intikamý kutsal ve düzeyli sevdalarýn
Onca iþkenceye raðmen, yine de sen gelirsin aklýma
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.