Diyebilseydim,
Seni yüreðime nedensiz misafir ettiðimi
ki söyleyemedim
çünkü sana bakarken, “seni çok seviyorum”
diyebilmek kadardý bakýþlarým
kaldýramadý iki düþünceyi kalbim…
Diyebilseydim,
vedasýz ayrýlýrken kanadýðýný ellerimin
ki tutamadým ellerinden
çünkü içimden taþmýþtýn bir kere
akýyordun kan misali
durdurmak istemedim seni-seninle…
Ki dedim aslýnda
seni sevdiðimi ama yetmedi ömrüm
olurda ararsan beni mezarlýklarda
þaþýrma, sakýn aðlama
çünkü mezarda sen yazar ismim…
EMRE ONBEY