hazan sarýsýydý gece ay düþürmüþ yüzünü eteklerine iri göðsünden emziriyorken bulut iki rýhtým arasý mavi sakallý dev çekti kýlýcýný kýnýndan yýldýzlar kürek çekiyor yalnýzlýðýma
ben…
elimde hiç bitmeyen tütünüm yýllarýn izi kalmýþ týrnaklarýmla irdelerken karanlýðý; seviþen iki genç takýlýyor oltama þen kahkahalar atan serçenin kanatlarýnda duman olup savruluyorum.