KARDEŞLİĞİN YOLU BİRLİKTEN GEÇER

Sayýn Abdurrahim Karakoç’un þiirinden ilhamla...

Kardeþliðin yolu ’birlik’ten geçer...
Bu gerçek her beyne sokulsun da gör....
’Birlik olan yerden ’ayrýlýk’ göçer’,
Bu söz her kapýya çakýlsýn da gör...

Tembellik tutmasýn eteðimizden,
Kalkýp doðrulalým yataðýmýzdan,
’Bismillah’ deyip de otaðýmýzdan,
Yeniden yollara çýkýlsýn da gör....

Hainler kandýrýp saf evlatlarý,
Hepsini yaptýlar ’sulh cellatlarý’,
Bölücü denilen ayrýk otlarý,
Ýnþallah kökünden sökülsün de gör...

Ne kadar bizimse, izmir, Erzincan,
O kadar bizimdir Diyarbakýr, Van,
Gün görmesin caný candan ayýran...
Çanlarýna otlar týkýlsýn da gör...

Efesi, seymeni, lazý, dadaþý,
Beraber verdik ya onca savaþý...
Ülkemin kurtulur beladan baþý,
Hele bir kol kola takýlsýn da gör...

Kemençe, baðlama, tulum ve sipsi,
Kimi neþelidir, kimi garipsi,
Bizi çalar-söyler, bizimdir hepsi,
Dillerden türküler dökülsün de gör....

Kýskanacak bizi Mart’ýn güneþi,
Þöyle kucaklayýp, kardeþ kardeþi,
Taþ-sopayla deðil; Nevruz ateþi;
Barýþla, sevgiyle yakýlsýn da gör...

Adalet olursa mülkün temeli,
Herkes olur, vatanýnýn hamalý...
Biri yerken, biri, aç yatmamalý;
Yokluðun boðazý sýkýlsýn da gör...

Devletin malýný deniz sayanlar,
Öksüz-yetim hakký ile doyanlar,
Canlý canlý derimizi soyanlar,
Aramýzdan bir bir çekilsin de gör...

Ukalalýk yapýp, böbürlenmeden,
Büyüklük taslayýp, kibirlenmeden,
Bu zengin, þu yoksul ayýrdetmeden,
Hepsine bir gözle bakýlsýn da gör...

Bakidir bu bayrak, bu toprak, bu din,
Çiðnetme bunlarý birine sakýn...
Çiðnemek isteyen her memleketin
Sarayý baþýna yýkýlsýn da gör...

Biter bu kaoslar, biter curcuna,
Sevgiyi katarsak birlik harcýna,
Gönül denen kalelerin burcuna,
Mutluluk bayraðý dikilsin de gör...

(18.04.2008 - Alanya)

Ýhsan Gürbüz



Sosyal Medyada Paylaşın: