İMKANSIZ BİR ŞEYDİR SENİ UNUTMAK

Israr etme “Unut” diye bu kadar;
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…
Seni farz eylemiþ ömrüme kader.
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

Dünyayý tersine döndürmek gibi,
Yangýný körükle söndürmek gibi,
Ayý gökten yere indirmek gibi
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

Hep bana aitsin, hep bana özgü,
Saçýmda beyazsýn, yüzümde çizgi,
Gönlümde özlemsin, alnýmda yazgý…
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

“Unut gitsin” demek olsaydý çözüm,
Unuturdum acý çekmezdi özüm.
Seninle doluyken gecem, gündüzüm
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

Saymakla bitmez ki hâtýran bende,
Gönül vazgeçmiyor, “Vazgeç” desen de,
Vurduðu müddetçe yürek bedende
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

Unutabilir mi dal hiç yapraðý?
Unutabilir mi tohum topraðý?
Unutmasý gibi çiçeðin daðý,
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

Ýçimde yangýnýn küle dönmeden,
Yorgun gözlerimin feri sönmeden,
Þu bedenim musallâya konmadan,
Ýmkânsýz bir þeydir seni unutmak…

(Ýhsan Gürbüz -Kasým/2009 - Alanya)

Ýhsan Gürbüz



Sosyal Medyada Paylaşın: