BAYRAKLAŞAN YİĞİTLERİMİZ

Davullarla, zurnayla, halaylarla yolladýk,
Hepsinin adý Mehmet, hepsi birer candýlar...

Analarýn kuzusu, babalarýn gururu,
Býyýðý terlememiþ birer kahramandýlar...

Dað gibi heybetliydi, yiðitçe duruþlarý,
Sanki her biri Kür’þad, sanki Oðuzhandýlar...

Gabar’da, Çukurca’da, o kara vadilere,
Güneþten önce giren þafaktýlar, tandýlar...

Soylu bir atýlýþtý, bu çaðýn bilmediði,
Mürekkebi kan olan kutlu bir destandýlar...

* * *
Öç almak için yemin etmiþlerdi bir kere,
Silaha namluydular, canlarýna kýndýlar...

Ali, Ahmet deðildi bundan böyle adlarý:
Þimþektiler, çýðdýlar, öfkeydiler, kindiler...

Besmeleyi çekip de, fýrlayýnca siperden,
Sýlaya uzak ama, Allah’a yakýndýlar...

* * *
Kimisinin bacaðý, kolu kaldý daðlarda,
Kimisine melekler þehitliði sundular...

’Ölüdürler’ demeyin, onlar için sakýn ha!
Ruhlarý bizimledir, bedeni soyundular...

Omuzlarda, ellerde, marþlarla, türkülerle,
Bayraklarla gittiler, bayraklaþýp döndüler...

Kimseye nasip olmaz sevgilerin böylesi,
Gözyaþýyla, duayla, tekbirlerle yundular...

Gönderdeki bayraðýn alýnýn ortasýna,
Bir ak güvercin gibi kanatlanýp kondular...

Kutsal bir nura dönüp, o al rengin içinde,
Hilal hilal, yýldýz yýldýz sonsuzluða yandýlar...

Ýhsan Gürbüz - 2008 - Alanya
Sosyal Medyada Paylaşın: