Adsız

S/essizce gitmek var bu diyardan

Ü/midin kalbine doðru

L/akin kalýp da görmek var

E/n hüzünlü hayatlarý

Y/aþamak var acýlarý adam gibi...

M/artýlardýr benim dostlarým

A/nsýzýn elime konan

N/ereye gideceði belli olmayan...

B/üyüyoruz aðýr adýmlarla

A/nnemizin kucaðýndan uçtuðumuzdan beri

R/üzgarlar ki yollarýmýzý kapatýyor

A/þk ki gönlümüzü daðlýyor

N/e yapýyoruz ey insan,nereye uçuyoruz?

11.05.2002 (Asker hediyesi)









Sosyal Medyada Paylaşın: