1) Ölüm olsan, silerdim tüm yaþam izlerini, Gökyüzündeki maviyi, sudaki seviyi, Gözlerimdeki ýþýðý, ellerimdeki ateþi… Ölüm olsan ölüme sevdalý yüreðim… Zor deðil sana varmak için adýmlarýma hükmetmek… Senin sesin dedi kadýn… Adýmlarýmdan yakýn olan bana…
2) Sesim çaðýrdý yokluðundaki gölgeyi Gölgeler hüznüm oldu Gecenin karanlýðýna isim oldu mazeretler Ölüm deðilim ben dedi adam Ölüm olmadým hiç Senle yaþamak varken Ve bu dünyada..
3) Mazeretim deðil sözlerim.. Yutkunuþlarým, susuþlarým,boðazýmdaki bu düðüm.. Öyle olsa nasýl kanardý parmak uçlarým Parmak uçlarým üþüyor anlasana!.. Ýhtimaller çürütüyor düþlerimi.. N’olur bir parça inansaydýn resimdeki bize..
4) Ýnandým dedi adam.. Çizdim beyaz sayfama o resmi bir kez daha Bir kez daha aldým elime gözündeki incileri.. Öylesine süzüldün ki önümden.. Bakýþlarým yüreðinde kaldý. Bakýþlarým aydaki týný, Yüzündeki melodi..
Ben inandým da sen neden ihtimal vermedin.. Neden ihtimallere sýðdýrmaya çalýþtýn bu aþký.
Rüzgar esti sonra Yýktý geçti bir þeyleri daha.. Kadýn giderken adam hiç aklýnda olmayaný düþündü Ölüm olsaydým kalýr mýydý fýsýltýlarýmda.. Ölmek pahasýna..
yasemin^^!
Sosyal Medyada Paylaşın:
rebelbl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.