bir varmış bir yokmuş..

Bir varmýþ bir yokmuþ...
Benim masalýmda böyle baþlamýþtý iþte
Bir vardým, bir yok oldum
Ve sen hayallerimdeki tek gerçek!
Bir vardýn!
Yokluðumda bir kez daha karþýmdaydýn... bir kez daha vardýn...
Hiç suya düþmedi gölgen, suretin yüz bile tutmadý yokluða!
Hep ordaydýn
Gidiþlerimde bile


ne Anka kuþu kondu omzuma ne de gökten üç elma düþtü biri bana ait olan
sözlerimi bilirim bir; kimsenin duyamayacaðý kadar sessiz kelimelerimi
taþýmasý aðýr anlamlarýmý...
Gözlerini sonra masallardaki seviye benzettiðim
rüzgârýmdaki peri kýzlarýný bana eþlik eden
bir o koca daðý bilirim ardýna sýðýndýðým
bir de bulutlardan gelme seni...
dile benden ne dilersen diyen cin uðramasa da sisten bozma kaleme
düþlerim ellerimde her zaman

gülüþlerim kötü kalpli cadýya esir düþüyor
senin acýmalarýn oldu
senin çýrpýnýþlarýn
benim yutkunduklarým, susuþlarým,
çare olamadýklarým
esir olan güzel bir günün doðuþuna masalýn melodisini dinletiyorum
sabrediyor düþüncelerim

ayýn 20 si olmuþ... Kasýmýn 20 si...
Zaman geçmiþ,
mevsim dönmüþ,
yeni doðan çocuklar yine masum bakýyorlar hayata
yine hayat dolu insanlar


bir vardý bir yok oldu...
Her masal sesli bitmez sevgilim
bazen fýrtýna bile sessiz daðýtýr ortalýðý...
Yenik düþtüklerime yýkýk bir harabe olmadan
sadece gülümseyiþimi yolluyorum adýna
melodisini anýmsadýðým bir son...
Kelimelerini sen gördüðün an yazacaðým gökyüzüne...

Söylenesi bir þarký...

Bir vardý bir yok olmadý...


Sosyal Medyada Paylaşın: