:..mavi ölüyor içim..
“Yürek benim
Ben sonsuzda
Sen sonlarda..
Geçinip gidiyoruz iþte
Ben alýþmýþ halde yaþamaya
Sense zaten yaþýyordun hep”
Duymak istemiyorum bulutlarýn da bir gün siyaha çalacaðýný
Ben maviye vurgunum…!
Kirlense de avuçlarýn
Elinin ayasý tenine dokunamasa da eskisi kadar
Ben seni hep ayný yerde, ben seni hep ayný sende
Ben seni kendimde
Kendim kadar temiz bir hayalde
Seni taþýdýðým yýldýzlarýn beyazý kadar soylu bir gerçekte seviyorum artýk..
Evet, duymak istemiyorum…
En zorunu yaptým ben..
Yoksun..
Hayatým sensiz..
Bir kalemin çiziði nokta, sonun oldu kelimelerimde..
Ama sadece sen bil diye..
Yoksa kime hesabým benim?
Kim karýþabilir içimdeki bana..
Sen demiyorum dikkat et!!
Artýk..
Artýk sadece ben varým..
Ve benim sevgim..
En zorunu yaptým ben..
Maviyi çýkardým gözlerimden..
Hayatýmda gökyüzü olmayacak…
Nefes gibi..
Bir yudum su gibi..
Denizin arkasýnda dört duvara hapis susuz kalmak gibi..
En zoru..
Çiziklerimde seni bulmak..
Kendimde sormak..
Seninse..
Seninse hiç bilmemen..
Gururum bir avuç kir yüreðinde..
Ýzi kalsýn..
Yansýn..
Yansýn…
Yan diye..
Zor gibi iþte..
Kim karýþýr bu denli güçlü olmama..
Acýyor hala..
Sen acýma da diyorum..
Sen hak etmediðini hissetmede artýk..
Küle savrulayým ben..
Küllerde bir tutam toz kalayým..
Ve gelip seni bulayým yine..
Gözlerin..
Hasretim..
Uðraþsan da çýkmayacaðým iþte..
Toz oldum..
Mavilerine yara..
Yara bandý olmayayým da diyorum..
Sen bilme de..
Kül olayým ben rüzgara karþý..
Razýyým..
Güçlüysem..
Aðlarken gülebiliyorsam etrafa..
Kim karýþýr içimdeki bana!!!
Ýçimdeki ben!!
Sonsuzlardaysam..
Yoksan..
Sondaysan..
Ne benim umrumda, varlýðýn..
Ne de senin olman gerekiyor ölümüm için..
BEN SENSÝZ DE ÖLEBÝLÝYORUM…
Bir zamanlar içimde seni taþýyordum..
Mavilerden korkmadýðým zamanlar..
Beni yaþattýðýn zamanlar..
Þimdiyse..
Ben ölüyorum..
Sen bilme..
Ama ben sensiz de aðlýyorum..
Yürek benim..
Ben yaþýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.