zor geldi seni bu kadar çabuk görmek ve bu kadar yanýlmýþ olmak inanmak istemedi yüreðim aðýr geldi vazgeçme zorunluluðu
"seviyorum iþte ölesiye seninim tut elimden ve unuttur bütün karalarý býrakayým öyle bak ki dayanamasýn gözlerim"
isyan etti düþüncelerim bu yollarda yollar ayaklarýma dolanan hatýralar oldu susturdum bütün çýðlýklarýmý gururum ben de kalan bu sefer sevmiyorum seni iðreniyorum mavilerinden...
bir daha kimse bilmeyecek gözlerimin rengini... kimse acýtamayacak canýmý izin yok ben de bu sefer yok oluþlara bile bile yok olamam sevemem seni gelemem isteyemem bakma öyle bakma nolduysa gözlerinde oldu GöZlerin...!
unuttum seni tüm yalanlarýný gerçeklerle beraber gömdüm toprak altýna sýyrýldým "saklý olan her ne varsa" dan.. inan unuttum seni....
sen.. bir baþka omuzda yer edin kendine.. koy baþýný bulduðunu sandýðýn yeni oyuncaðýna.. ona bak onu gör onu düþün ONU SEV!... ama gerçekten sev onu caný yanmasýn ben gibi...!
sonsuza kadar kaybettin yüreðimi zor geldi yaþamak seni kazandýðýmý sanmýþken hiç olmadýðýmý düþünmek yordu gözyaþlarýma zift karýþtý!.. karanlýklar boðdu senli cümlelerimi.. her bir parçasýna maviler düþtü
Sen "düþtün" Sen düþtün!... yerlerde... bir daha çýkmamacasýna göklere Sosyal Medyada Paylaşın:
rebelbl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.