Þehir çizgilerinden okuyorum tarih falýný
Tanrýnýn üryan zeminde parlattýðý düþleri görüyorum,
Oynaþýr gibi lâlelerle
efsun bakýþlý kaptanlar biliyorum, denizin en deli serinliðinde
Selamýný aldým mavi kokan martýlardan,
altý çizili cümlelerin baþ kahramaný Yeditepe.
Ben ne seni gördüm Ýstanbul?
Ne sana geldim?
Hayali bir þehrin uykularýnda,
Çocukluðumu ninnilerle büyüttüm
Lâle motiflerinden gelen günbatýmlarýnda uyuttum
Kirli bulutlardan öðrendim iskele kedilerini
Çengelköy’de bir lâle masalý izledim
Hisar’da buldum en büyük, en görkemli gemiyi
Ve tüm aþklarýmýn doðurganlýðýna ebelik yaptý þehristan
Haydarpaþa Garý’nda dinledim, adýna yazýlan tüm þarkýlarý
"Suzidil makamýnda eþlik ediyor martýlar
Kýz Kulesi’nde biliyor dans etmeyi sarýþýn balýklar"
Dualarýmda okuttum Fatih’i, Yunus’u, Hüsrev’i
Erguvan mevsimini bekledim, uzak ihtimallerin düþ seli için
Ýstinye’de olta atmýþlýðýmýn üzerinden bir hayal geçti,
Gri yelkenlilerin sarmaþýk duraðýnda.
Ýzbe kollarýn minyatürleþen sarýlmalarýnda
Daha çocuktum,
Tüm sarýlmalardan geçen yolu, dilenci vapuru bildim.
Yedi karanfilli bir sedir aðacý düþledim,
Kokusu Yeditepe
Rum meyhanesinin önünde diz çöktüm,
Sarhoþluðum teþhir olsun diye
Güzergâhýmý çevirdim en yukarýsý, Piyer Loti’de
Bir hayat düþtü acý kahvemin üstüne
Eksik olmazdý mezarlýðý, Boðaza karþý bir de
Lâl çýðlýklarým ürkütmesin seni Yeditepe.
Masallarýmýn en güzel þehri, en naif ninnisi
Hiç görmedim bir oyun sonunda, zümrütten kulelerini
Yalancý bir virgül eþliðinde okudum rüzgarlardan gelen þiirlerini
Akþamüstü yeniden çocuk olmayý düþledim,
Yaðmur yaðýnca bir baþkaydý Galata Kulesi
Ýnce bir çizgiden geçiyordu,
Yol üstü býrakýr dedim
Hangi tramvay erteleyecekti istiklal’i
Fatih’in fethettiði hilâl ve lâle þehri,
Þaheste Yeditepe’yi..