Sevda oyununu bozduðundan beri,
Yüreðinin kepenklerini açamýyorum.
Avuçlarýmda sensizliðin kýyamet teri,
Kýnalý saçlarýna yýldýz saçamýyorum.
Sessiz ölen bu adam, canlanýr mý geri?
Sürgün gözlerine esirim, kaçamýyorum;
Sevda oyununu bozduðundan beri.
Çözüldükçe sýkýlaþan halatlar gibiyiz,
Kendimden vazgeçsem, senden geçemiyorum.
Hüzün saraylarýnýn tapulu sahibiyiz,
Mutluluk iksirini elinden içemiyorum.
Saðýr mahzenler, kör kuyularýn muhibbiyiz,
Hangi sarmaþýk ip senin, seçemiyorum?
Çözüldükçe sýkýlaþan halatlar gibiyiz.
Yokluðunun sarý sularýnda dümensizim,
Kanadý kýrýk martýyým, uçamýyorum.
Yýllar sýrtýmýzdan vurdu, dermansýzým;
Lâlezarý zakkumlar sarmýþ, biçemiyorum.
Ýçten içe yakar közüm, dumansýzým,
Metruk Kýrýk/han’dan, göçemiyorum;
Yokluðunun sarý sularýnda dümensizim.
Alaca bir at gibi kesilir nefesim,
Hendekleri, sarp yokuþlarý aþamýyorum.
Demirden mi yoksa çelikten mi kafesim?
Zincirleri kýrýp, sana koþamýyorum.
Hayal zindanlarýnda mý tükenecek hevesim?
Bil ki ben sensiz hiç yaþamýyorum;
Alaca bir at gibi kesilir nefesim.
14.06.2010
Muhittin Alaca