Aþkýmýz gecenin sessizligine bürünmüþken Dalgalar tüm hýrçýnlýðýyla seslerini kýyýya vururken Gökyüzündeki o karanlýk, p/uslu bulutlar.. Gözyaþlarýmýn habercisi gibiydi sessiz ve derinden..
Bilmemlerin arasýnda kalbimde bir acý Elimde k/aðýt biten aþkýmýzýn hüsranýný yazýyorum Sen çaresizlige d/emir atmýþ bir geminin yalnýzlýðýydýn Yalnýzlýklar içinde kara bir düþüncelerdeydin artýk..
Yaþadýðýmýz onca güzel anýlardan sonra Geride sadece gözyaþlarýmýn bir yaðmur damlasý gibi aktýgýný g/örüyorum Belki çok ufak damlalar halinde ama þiddeti deprem büyüklüðünde Elimdeki resmin gözyaþlarýmla yok olup giderken Gidenin sadece resim olmadýgýný unutma Sevginle birlikte,anýlarýmýzý da yok edýyorum.. Sana da bensiz bir hayatýn zindanlýgýný býrakýyorum Aydýnlýk bir dünyaya kavuþman dilegiyle... Geceler gündüzüm,gündüzüm gündüz olarak kalýyor HOÞÇAKAL SEVGÝLÝ BU SANA SON S/ÖZÜM..
EBRU GÖKMAN 14/06/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebrulias Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.