Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Hak söz deðilse sustur dilimdeki demeci
Tökezlediðim bu gün yardýmýna muhtacým
Ruhum zikre doymadý doksan dokuza açým
Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Yazarken ahvalimi kelimeler yetersiz
Özenle dolaþtýrýp gezdirsem de imleci
Uçuþan harflerimin manalarý çok fersiz
Nedendi Rabbim neden, çektiðim bunca eza?
Hikmete sual olmaz, sebebi bilmem keza
Ýnandým her iþinin bin bir hikmeti vardýr
Sýnanmaktý belki de alýnan her bir nefes
Bilmeden söylediðim yanlýþ sözümü durdur
Faydasýzsa kalemim rahmetini hemen kes
Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Kendi kendine gezer ilhamýmýn imleci
Açýlsa nefs bürümüþ kalbimi örten perde
Dokunsa aç ruhuma lütfundan bir inayet
Özüme ihtiyaçtýr; bedenimden ziyade
Manevi varlýðýma bahþet yeni hidayet
Rabbim, Rabbim yine ben bir yerde tökezledim
Bir an gaflete dalýp yanlýþ bir yol izledim
Rabbim âciz kullarýn sana karþý çok nankör
Kâinat emrimizde þükretmeyi unuttuk
Dil duasýz, el tutuk; gözlerse nimete kör
Dünyevi isteklerle aklýmýzý uyuttuk
Tökezlediðim bu gün yardýmýna muhtacým
Ruhum zikre doymadý doksan dokuza açým
Kabarmasýn dilerim ene’ nin aç damarý
Kendimi sorgulayan feyizli süreçteyim
Âtime yön verirken feleðin bu þamarý
Savaþým nefsimledir, dýþta deðil içteyim
Sen, mahiyetimdeki fakrýmý bilen Allah
Þekvâ kapýmý kapat, fikrimi bilen Allah
Rabbim Rabbim yine ben bir yerde tökezledim
Aþkla atan bu nabzým durur gibi oluyor
Hiç bir þey tat vermiyor, huzurunu özledim
Fâni olan dünyada mühletim mi doluyor
Rabbim bu gün ömrümün zorlu bir dönemeci
Hak söz deðilse sustur dilimdeki demeci!
Müjgân Akyüz/MAJ