Yine düþtü bu gece dertlerim kucaðýma
Hangisini dinlesem yürek yakan bir nida
Mâzinin nefesleri yürürken ocaðýma
Hicranlý kaderime hasret etmedi veda
Fakat umut tükenmez, yâr gelince o an ki
Belki de söyler sazým aþkla dolu bir seda
Kayýplara karýþan sensiz gecenin fecri
Ve neþeye odaklý, ’ýþýk’ yüzüme küskün
Bir gün gelir sanýrdým bu bekleyiþin ecri
Demek mühlet dolmadý, yaram býçaktan keskin
Aþkla dolu gönlümün sabrý ölçülür sanki
Yarýnýmdan korkular anýlarýma baskýn
Ayrýlýk ah ayrýlýk! Yüreðim kökten kopar
Siluetin gözümde, þaþkýn aklýma tuzak
Ne zaman belirirsen, habire kalbim çarpar
Bilirim hayal yakýn lâkin gerçeðin uzak
Yine de yanýndayým, ruhum senle inan ki
Vefayla kapladýðým senli defterim apak
Sensizlik ölümüne boyadý beni hasret
Sitemkâr feryadýmda çýnladý çokça isyan
Dayanmak zordur Rabbim, gelmeyecek mi nusret?
Derbeder olmuþ günüm, dayan az daha dayan
Dayansýn mevsimlerim, kalbim öyle dayan ki
Ýnsanlýða ahvalim açýkça olsun beyan
Bir damlacýk aþkýna kondu nabzýmýn evi
Sevginin büyüttüðü damlaya hürmet eder
Haykýrýrken nefesim, çýrpýnmakta can evi
Vuslat ihtimaline gönüllü hizmet eder
Dönmediðinde þayet, bu can öyle bir can ki
Ýpe asýp kendini, ’Ýþte kýyametim!’ Der
Müjgân Akyüz/MAJ