bir yangýnýn sulanmaz iniltisinde
yaðmur ilmeðinde bulutlu sözcükler
þark oyunu gibi tozu bulanýk aklým
/bir akþamýn eteklerinde/
yarýný mestan eyler
benim mi bu baþýma sardýðým rüzgâr
kaç fýrtýnaya oðul býrakan gönül
/demir örgülerimi kesiyorum/ iþte
ipek kozanda can buluyor nutkum
ehramýna kan gülleri aþikâr
aþka deðer biçme/sen
her yürek aþk/tan kýrmýzý
güvercinler var aynalarda mim
zamaný býçak sýrtýnda bölen
bak/sana omzunda kelebek busesiyim
dönme yüzünü
bu þehrin bataðý olurum sonra
sokaklara bun diye düþer adým
erimez hasretin çelikten tortularý
otaðý olurum ayaklarýnýn…
þavkýný güneþle gönder
/kurudu gurur sebilim/
gözlerim can kýrmýzý…
Nevzat KONÞER
Haziran 010