Gözleri cennet güzeli yarim Sensiz olmuyor yaþanmýyor bu hayat Çekilmiyor bu kahrolasý yalnýzlýk Bu þehrin ýþýklarý yanmýyor,güneþi dogmuyor Her yer bomboþ sessiz Sensiz Kimsesiz Ve Karanlýk Gözlerim her yerde o tatlý bakýþlarýný arar oldu Beraber aþk þarkýlarý söyleyip Elele yürüdügümüz sahilin kumlarý bile tek baþýma yürümeme izin vermiyor Þarkýlar söyleyip çakýl taþlarý attýðýmýz denizin dalgalarý bile Hýrçýn bir þekilde kayalara çarpýp içimdeki özlemi,hasret ateþini söylüyor sanki.. Sensiz nefes bile alamýyorum Sensiz hiçbir þeyin önemi yok Sensin tüm düþüncem Sensin tüm yaþantým Sen varsan nefes alýrým Sen varsan aþký yaþarým Sensiz bir hayat suya muhtaç gül gibidir Seversen yaþarým,sularsan can bulurum Sen benim her gün doðan güneþim Karanlýk odamýn ýþýgýsýn Gel sevgilim gel Dindir içimdeki sensizlik acýsýný Dindir içeme akýttýgým gözlerýmdeki yaþlarý
EBRU GÖKMAN
NOT:EÞÝMÝN BANA ARMAGAN ETTÝGÝ ÝLK ÞÝÝRÝYDÝ... SÝZLERLE PAYLAÞMAK ÝSTEDÝM..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebrulias Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.