Anne!
Bu gece tüm ýþýklarýný yak odamýn
Bir süre ayrýlýkla yan yana yürüyüp uzaklaþacaðým kentten
Anne!
Odamýn tüm ýþýklarýný güldür diyorum sana
-uyumayacaðým-
Ben aðlarsam boðazým düðümlendiðinde aðlarým
Doldurun aynalarý kalbime öteler
Bir bir geçerken kanatacaðým ölüme dokuduðum dirileri
Bütün yaþamadýklarým yaslanýp günüme
Bugün boþayacaklar ruhumu
Yüzüme vuran sýcaklýktan çekeceðim ellerinizi
Güngörmüþ sancýlarýnýzla koþun geceden
Düzelterek kýyýlarýnýzý toplanýn yataðýma
Seviþsin hüzünler
Ay el sallasýn
Bize…
Siz
Gölgem olduðunuzdan beri gitmiþtim zamandan
Bilerek kýrmýþtým türküleri
Siz
Siyah bir güle beyaz dediniz
Denize kan ektiniz
Ve mavinin beyninde aþký öldürdünüz
Suçunuz yüreðime aðýr
Yaðýn beni yaðmurlar
Üþüyeceðim
Çýðlýk hüznün cama dayanmasýyla düþtüm yanýmdaki saate
Sadece birkaç gün çalabildik güneþi alnýmýza
Ki,
Her saniyesi alabildiðince dalgýndý aþka
Gövdemden akýp giden rüzgarýn ayazýndayým
Eski aðrý gibi tenime batýyor beyaz uykular
Ben deyim üç
Sen de altý
Çocuklar býrakýyoruz
Mavi gözlü anýlara
Anne!
Bu gece hiç söylenme bana
Tüm ýþýklarýný söndür odamýn
Uçurum gözlerimden sabaha kalkacaðým