Kurtar Beni Gam-ı Hasretten…

Yetiþir çektiðim yýllardan beri,
Kurtar artýk beni gam-ý hasretten…
Feryadýma kulak ver de ey peri,
Nasiplendir beni kam-ý vuslattan…

Bilemezsin sensiz nice yalnýzým,
Günbegün daha da katlanýr sýzým.
Bir lütuf bahþet de gönlüme kuzum,
Bir yudum neþ’e sun cam-ý ülfetten…

Ben aþký sevdayý seninle tattým,
Dünyanýn yükünü sýrtýmdan attým.
Avare ömrüme bir mana kattým,
Sýyrýldým sayende ham-ý gafletten…

Ýlk þartý mutluluk denilen þeyin,
Eþine ermesi yarým yüreðin.
Hiç kimse o zaman mahþere deðin,
Bahsetmez elbette nam-ý külfetten…

Nesi var hayatýn sevgiden baþka,
Haz uðrar mý onsuz saraya-köþke.
Aradýðý yâri bulsa da keþke,
Kurtulsa her gönül ram-ý uzletten…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…