İLLA ZENGİN DEDİ, O
Yitirdim, büsbütün umutlarýmý,
O kalleþin, menfaatý yüzünden,
Bitirdi kalbimde, iz býrakan aþkýmý,
O kalleþ, olmaz demesinden.
Oysa, kara sevdamdý gönlümdeki,
Yaram sýzýmdý, yüreðimdeki,
Çarpan kalbimdi o, göðsümdeki,
Sevemedim, hayýr demesinden.
Gitti, menfaat uðruna zengin diye,
Sildi attý o, tertemiz aþkýmý,
Dilerim o, piþmanlýk görmeye,
Olursa piþman, helal etmem hakkýmý.
Gelirse geri, ben piþmaným deyip,
Onu, sevemediðini söyleyip,
Yalvarýrsa, sonucu düþünemeyip,
Yinede sevmem, kalbim yaralý diye.
Ve sevmiþtim onu, çok derinden,
Aþk umarken, hayallerimden,
Korkardým, istemezler þerrinden,
Sevdirtmedi de“ illa zengin dedi o”.
14 Eki. 06
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.