sufice bir söylem edinip yaðmurun yaðýþýna
ve senin gözyaþlarýna
sesimle damlalar düþüreceðim
hiç saklanma koynuma
/yaðmur/
kýrkgözün kapýsýnda nöbetleþe uyuyan
sûret ve yalan
kelimelerin düðümlediði suskuyla seviþirken
ölümün uzak bir aðrýya dönüþen gözlerinde
durmadan yaðan yaðmurun fotoðrafýný çekiyor
çekil aradan tanrý
yaðmur bu
melek deðil günahkâr arýyor
göðsümün içine yasladýðýn bir ayna parçasýna bakarak
yalnýzlýðýn ruhuna doðru süzülmek
denizin üstünde kavis çizen martýnýn özgürlüðü
hikayedir uçmayý istemesi
çünkü böyle öðrenmiþtir anlatýcýdan kaderini
kaderi kanla yazýlmýþlar korkmayýn
sadece ýslatacak
çünkü kanat deðil kanataný arýyor
iki nokta arasýnda gün doðarken
yedi kat arþ-ý aþk’a koþar insan
piþmanlýðýn koynunda sabahlamýþ huzur
ne mutlu ki çýplak bir bedende ikrar
hangi damladýr ki ayrýlýk kalesini yýkar
yýkanan gururun kirini avutanlar saklanýn
kalbinizde kalan
beyazý deðil lekeyi arýyor
bir yezididen duyunca ateþin bedenle aþkýný
çýðlýðýnýn akortsuzluðu mýrýldanýr
içimde yasýn perdelediði seslerle
ki
yaðmur makamýnda
gayya kuyularýnda inleyen sensizliðim
aðlak ruhumu keþkelerle ýslatýyor
þimdi tam zamaný
hadi birlikte dinleyelim
çýk balkona…