Ayak Sancın

ayak sancýn...
geceyi ve karanlýðý en derin uykularda yýrtan
dilinin ucunda incecik bir sýzý
adýmý inleyiþin
dokunuþu ellerinin omuz baþýmdaki o uyuþukluða
sanki aniden sýyrýlmýþtýr bir eldiven
bildiðim o eski heybetinden

ne yapacaðýný bilememe telaþý ilk
narin bir çocuk eli yumuþacýk düþüþü
bir rüzgar çarpmasý sýçrayýþlarým
ve birkaç ayrýntýsýz iþ
bir kitabýn devrilmesi
uzun arayýþlarýn ardýndan hep rastlantý eseri bulunan
baþucumuzdaki abajur ve düðmesi

ilk ayak sancýn sýzlatýr aydýnlýðý
mahmurluk gözlerini
yayvan bir rüyadayken beynine sýçrayan kan
düþünüyorum alnýný güneþ
acizliðin kurumuþ nehir
ve kan pýhtýsýný yanaðýnda kurumuþ
bir gül bahçesi solmamýþ hiç

oysa aralýksýz ve hiç dinmeden yaðýyor yaðmur
darmadaðýn çatlak bir bulut
yastýk ve yorgana dadanmýþ kargaþa
dal uçlarýnda ovalarca çamur
dal uçlarýnda uzaklýðýn
nevresimlerin çiçeklerinde güz

çürüyor vernik pervazda
derin uykulardan uyanýþlarýn ilk habercisi midir
aðaran þafak?
akýlýmda romatizma aðrýsý
birdenbire ayak sancýn senin
ve soyuyor da gözlerimi çýrýlçýplak bir hüzne
yüreðimde sýzým sýzým bir duyumsama
bakýyorum gece boyu uçurum kýyýsýnda bir özleme

kanýyordur kesin
bakýþýna sürme gibi sürülmüþ acýn senin
kirpiðinin bükülmüþ gölgesi
dört duvarda ayný tedirginlik
nasýl da uzak
nasýl da yakýn
nasýldý sana gidiþlerim ve geliþlerin senin bana
ilaç niyetine basmalý yaramýza

dýþarda yaðmur
aralýksýz yaðýyor
koskocaman bir kent ýslak camlardan kayýyor
gözlerin sanki hiç gitmemiþ kenti yutuyor
ve ben örgü örüyorum üþümüþ sýrtý için gökyüzünün
eski kazaklarýmý söküp söküp
beline de ebemkuþaðý renklerinde sýmsýký bir kuþak

ayak sancýna da yeni bir bandaj...

daha bir eðreti duruyor çekilmiþ her ilmek þiþ ucunda
indikçe merdivenleri hýzlý hýzlý bir sabah
her basamak eskimiþ kiremitlerini getiriyor aklýma
ve o aktarýlmamýþ çatýsý evinin kaç zamandýr
ufacýk su sýzýntýsýnda koþ leðeni getir dediðin an
bir dahaki bahar
bir dahaki yaz deyiþim düþünmeden hiç
ertelenmiþ bir utanç aðzýmda

çiðniyorum...
çiðniyorum...

çiðniyorum aramýzdaki tüm uzaklýklarý
eski bir karton içinde unutulmayan resim
zamanýn aynasýnda duran lades
aylar önce giderken valizine koyduðum merhem bilinci
iþte þaþkýnlýk
þaþkýnlýk bendeki


þimdi dolap diplerinde tekrar aranýlan aðrý kesici...


Berlin, 10.05.2007 Deniz Ercivan
Sosyal Medyada Paylaşın: