el gibi duruyordu güneþe yakýn kuþkularýn sözümonasý teninde kara ben yanýyorduk al pembe kim söylemiþti ilk yalaný, aþkýn tanrýsýna ne önemi vardý....
boþ ve boþunaydý , bakýþý çivili ýsrarlar aðacý dardý yangýnlarýn ipe düðüm gerekti köze damla olacaðý yoktu gitmekdi en doðrusu suçluydu, ateþi söndüren su
suadiye.2008 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.