Suçlu Değiliz Sevgilim Zaman Bizi Eskitti
Uyan!
Sapla hadi kirpiklerini gövdeme
Titresin tenim parmak uçlarýnýn buzulunda
Uyan sevgilim!
Bak kaç bahar atlatýyoruz birini yaþamadan daha
Kaç mevsimi eskittik ektiklerimizi biçmeden
Hangi gökyüzünün kýzýllýðýný kusuyorsun bana
Nedir söylesene senin derdin!
Gideceksen
Þayet gitmek için çýrpýnýyorsa içinde yüreðin
Söyle sevgilim
Her sabah bir günaydýnla avunmasýn
Sardýðýn yara bandýndan taþmasýn açtýðýn yaralarým
Savur yüzüme en olmadýk küfürlerini
Öyle çarp ki nefretini tenime
Beþ hissinin parmaklarý mühürlensin bedenime
Hadi konuþ
Susmasana…
Uyanmayacaksan eðer
Ayakta uyutma da…
Oysa;
Oysa nasýl bir heyecanla evet dediðini anýmsýyorum hala
Dünden bir önce ki gündü sanki
Ayrýlýða bir vardý
Ne çabuk tükendik deðil mi
nasýl bu kadar doyabildik alýþamadan henüz
öyle sevgilim öyle
alýþacak kadar da tanýmaya zamanýmýz olmadý
peki neden içim yangýn yeri
kurtarmaya yaþlý gözlerimden mi baþlamalýyým þimdi
yoksa hala çocuk hislerimden mi?
Uyan!
Çýk kurtar kendini içimden
Yada benimle sen de yan
Omuzlarýna kargalar tünemiþ korkuluk gibiyim
Korkarým en az onun kadar da kimsesiz
Korkarým ondan daha çok sensizim
Her yaným hasarlý
Yer bir parçam parça parça kýrýk
Aþk boðulmuþ gýrtlaðýna kadar kan
Kurtar kendini sevgilim
Uyan! ...
Haklýsýn!
Nasýlsa bitecekti
Yarýndan erken olmayacak dünkü veda
Suçsuzuz sevgilim zaman bizi eskitti
Rahat uyu
Bitti…
Ezgin Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.