İYİ Kİ VARSIN
Enderinden aldýðým yaralarý, sen sardýn…
Gömüldüðüm çaresizliklerden,
Kendimi gömdüðüm karanlýklar içinden,
Sabýrla beni aydýnlýklara sen çýkardýn…
Öldü zannettiðim duygularýmý,
Söndü dediðim umutlarýmý,
Yeniden sen uyandýrdýn….
Kovdum gitmedin inatla,
Ben sövdüm sen sevdin,
Ben susarken sen söyledin…
Konuþtum… zehirdi sözlerim,
Sen gülümseyerek dinledin…
Hep bendim direnen,
Olmayacak diye ayak direten,
Olmazlara yenik düþen, pes eden…
Umuttu oysa sözlerin,
Tut diye uzatýrken ellerini,
Sevgiyle bakýyordu gözlerin..
Þimdi bin bir naz tuttuðum ellerini,
Bebeklerinde kaybolduðum kara gözlerini,
Seviyorum diye haykýran dillerini,
Kaybetmek korkusu sarýyor tüm benliðimi…
Ýyi ki varsýn iyi ki geldin,
karanlýk gecelerime ýþýk oldu geliþin...
En çok biziz mutluluðu hak eden,
Ne acýlardan geçmiþiz, birbirimizi beklerken…
Sonunda biz olacaðýz vuslata eren,
Umutla yarýnlara gülen…
GÜLÞEN KARADAÐ 05.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.