yakamoz çağrısı

maktulün yakýnýdýr mutlak
dizindeki karýncalar
aðrýyan eskitir zamaný
aðlayan unutur
gül çocuklarýnýn cücesidir

yeni güne inat
ölüyorum usul usul
yaðmurdan düþmüþüm
hava su ve bulut
can evimden vurun

bakarsýnýz ikimiz
papatya toplarken ölürüz
katilimiz olur çocuklar
yuvamýzý basar
iri kýzýl karýncalar

þimdi zahirde
yüzümü yýkadýðým çeþme
ele vermeden beni
çekip gitsem avuçlarýndan
içinden çýkýlmazýn

gömsem ellerimi
toprak büyütse
mevsimli mevsimsiz
dudaklarýný öpsem
denizin martýnýn tuzun

mutlu olur muyum
bilsem bildiklerimden
ortancalarý seven
kaþýný gözünü üzümün
ah bereketi senden

bu geceler benim
velinimetimdir leyli
yalnýzlýðýmýn en derin yeri
ey tebaasý gönlümün
yurduna dön






Sosyal Medyada Paylaşın: