ağlayan nar

uzun zamandýr keyifsizim
üstüne bastým
bir çocuk öldü bahçemde
karýncalar çoðalýrken

onu baþka bir þehre gömdüm
rüzgar cesedimi götürdü
öyle güzeldi ki anne
gömmeye kýyamadým

bir kere baksan aðlardýn
sonra sen de aþka inanýrdýn
o inanmaktan vazgeçerdi
yaþamaya baþlarken

seni seviyorum çünkü
yaðmur yaðýyor buralara
avuçlarýmda eskiyor su
saçlarýmý öpüyorsun

çünkü güzelsin sevda gibi
düþkün ve uðursuz zamanlarda
gittiðin için aðlýyorum þimdi
umurumda deðilsin

yalan söylüyorsun
küçük kelebekler konuyor
gamze çukurlarýna
öptüklerim ölüyor

yalan söylüyorsun
gülen ayvaya aðlayan nara
pembe fistanlý hoþ
kadýnlar gibi bakýyorsun

ömrünü tükettiðin
ikimizin þehrinde de hayat yok
kuyuda ay beklemek var
yar beklemek var ümitsiz








Sosyal Medyada Paylaşın: