Yararak yeryüzü topraðýný Baþýný uzatýyorsun Olan bitene meraklý Bu fokurdayan çanak Kan sýzdýrýyor durmadan Kalbinde yüklü bir aðrý. Çocuklar ve kuþlar Örtüþüyor birbiriyle Buluþup gökyüzü evinde Ayný kurþunla vurulmuþ Kanatlarý
Dön tohumuna geri Çok var aydýnlýk yaðmurlara Aðrýtýyor baþýmý bu uyumsuz senfoni
Olumlamaya yetmiyor yaþamý Sere serpe gülüþlerimiz, Kapýsý açýk kalmýþ bu kafeste Çocuklar bozuyor sýrayý.
Ey kalbura dönmüþ umutlar Ey ipekten dokunmuþ huzur nerdesiniz
Ne çok verdik almadan tek kuruþ zamandan Evvel ve ahir Yuvalanmýþ gönül köþkümüze o kanlý karanfil
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.