GİT İŞİNE BE ÜRGÜP

Sen de bu güzel bahar gibi
Baþýmý döndürme ne olur;
Git iþine be Ürgüp...

Delirmiþ ecnebi kýzlarýnla,
Elmanla, üzümünle, þarabýnla,
Unutulmaz düðün halaylarýnla,
Hani þu tabak gibi domat’ýnla;
Ya þu serin yaz akþamlarýnda,
En tatlýsýný yaþattýðýn,
Baþ döndüren o gün batýmýnla...

Ve sabahýn serin sessizliðinde,
Kuðu gibi gezinen balonlarda,
Aþk, tarih ve doða tutkunlarýna,
Hiçbir yerini de asla esirgemeden,
Vadi ve kývrýmlarýnda gizli ne varsa,
-En güzel kadýný bile kýskandýran-
Verdiðin o muhteþem pozlarýnla…

Hangisini sayayým,
Hangisini dile getireyim,
Ve ne desem sana ben Ürgüp’üm!

Yani diyeceðim o ki kýsaca:
A benim iki gözüm,
Sen git iþine be kuzum…
Ýkide birde davetler yollayýp,
Gel bu yaz bende kal deme;
Baþýmý da derde sokma benim…

Öyle bir sevda ki bu benimki,
Ben baþkasýný sevemem…
Senin
Koynunda açtým gözümü dünyaya,
Ve de Terk-i Diyar’a,
Yine
Senin kollarýnda gideceðim...


Yalçýn Öner
25.05.2010, Mersin

Sosyal Medyada Paylaşın: