sabah güneþi hýrlatýyor günü
horulduyor insanlar kubbeden evlerde
kuþ sürüleri bir yerleþke
medeniyet kurmuþ üzerimizde
bas bas baðýrýyor aðaran tana
sanýrsýnýz bin büyük ilah olmuþ da
hesap soruyor
insanlardaki doyumsuzluða
ne farkýn var dünya?
içinde var olan bir küçük zerre
yakaran her canlý
secdede veya dimdik
senden daha mý çok dönüyor
daha mý az dövünüyor
senin etrafýnda dönen ayýn var
baþka
kucaklamak için dösdöndüðün güneþe
varamadýk daha
her sokak baþýnda
bir araç, yolcusuz
sýrasýný takip eden
çeþitleri var kuþkusuz
her apartmanda onu taþýyacak
en az on baþ ceviz kabuðu
lâkin
güç yetmez tutkularý
adrenalin sponsor olunca
son perdeyi çeken nedense hep buðu
yeþilbaþlardan düþen
hiç deðil, insan kabuðu
duymadým evvel veya duyurmadan geçtin
söyle, desem
bilmem dilin var mý?
her bahane hep, bahane
yahu bilmek istiyorum, bana ne
doðan her þey aðlar mý?
saniyelerde kaç tür yakarýþ gizli
gülmek zorsa eðer
ödülü de olmalý
hani balçýk saplý yüreðimden
sýzar da sývýlar
tamam insaným, gözlerim de yanar
dolar
ama tebessüme bak hele
ölüm, ellerinden diye
gururlu
en ödüllü
halime erva kýlýç
27.05.2010 perþembe
05:45