Bohçacı...
Beyaza boyalý duvarlarým,her rengi yansýtýyor
Tek gibi gözükse de içinde dünyayý saklýyor.
Bir bohçacý geçiyor yoldan
Alllý güllü cemberini duvarýma atarak
Güller açýyor beyazýn üstünde
Kýrmýzý renk ise deðiyor yüreðime,
Yaþanmýþlýklarýn gölgesinde
Efsunlu bakýþlar beliriyor penceremde...
Beyaz kýrmýzýya yol verirken
Çýkýyorum evden,parmak uçlarýma basarak
Uyanmamalý beni hüzne sürükleyen ben...
Bohçacý geride,ben ileride
Ayný türkü dilimizde
Uzaklar yakýn olmuþ þimdi,yakýnlar yabancý
Sözler yalansa,yalanlar acý...
Gidiyorum þimdi,kalýrsam kýrmýzý yakacak beni
Beyazlar senin için...
Benim sevdam
Kaðýttan gemi yapýp yüzdürdüðüm sularda
çoktan kaybolmuþ sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.