Þimdi gözlerimi kapatýyorum gecenin koynunda
Ay sýzýyor odamýn yokluðuna
Ve yýldýzlar biteviye bir ahenge dalmýþ
Siyahýn mavisine dil dökmekte
Ezbere zifir olmuþ bir gece deðildir artýk zaman
Fark edebilene
En uzaðým oysa burada yataðýmda
Nefesim birikiyor gýrtlaðýmda
Usulsüz bir hayal düþüyor çocuk aklýma
Uzanmak bekliyorum o en uzak gece düþüne
Elleri kanlý devler bekliyor
Vurmak için gözlerimi
Ve ben korkmuyorum artýk onlardan
Bulmuþken yeniden gecenin anlamýný
Sonrasý bir düþ baþlýyor aðýrdan
Þafak söktüðünde
Son bulanlardan mý
Olacak yoksa
Korkuyorum
Bundan ?
Gecenin ilk rüzgarý uðruyor sonra
Þehre
Ve
Saclarýný okþuyor senin uzaklarda
Uzak
Bir ýþýk dalýyor sonra karanlýðýma
Ellerinden yakalayacaðým
O en uzak gece düþümü
Ve
Gözlerini gözlerimde býrak diyeceðim
Çocukça
Evet der mi acaba
Bir baþka gecenin þairiyim artýk ben
Elbet fýsýldayacaðým
Þiirim dalgalanýrken saçlarýnda
Ve sonra
Sen olacaksýn
Yeniden
Gülen çocukluðumun aklýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.